Avusturya’da Konut Krizi: İmarlı Arsalar Neden İnşa Edilmiyor?

WWF (Doğal Hayatı Koruma Vakfı), Avusturya’daki imarlı boş arsaların (Baulandreserve) tamamının otomatik olarak inşaata açılmasını desteklememektedir. Örgütün savunduğu temel kriter **”Merkezi Konum ve Altyapı Bağlantısı”**dır.

WWF’nin bu konudaki stratejisi ve kriterleri kaynaklara göre şu şekilde özetlenebilir:

1. “Merkezi Konum” Şartı WWF uzmanı Simon Pories’e göre, yapılaşma sadece merkezi bir konumda bulunan ve (toplu taşıma) altyapı bağlantısı iyi olan arsalar üzerinde gerçekleşmelidir. Örgüt, ulaşım ağlarına uzak bölgelerde yeni inşaatların yapılmasının çevreye zarar vereceği görüşündedir.

2. Uzak Arazilerde “Geri İmar” (Rückwidmung) WWF, şehir merkezinden uzak, dağınık veya altyapısı zayıf bölgelerdeki (abgelegene Flächen) imarlı arsaların yapılaşmaya zorlanmasına karşıdır. Bunun yerine, bu arazilerin imar durumlarının sorgulanmasını ve gerekirse imarlarının iptal edilerek (rückwidmung) tekrar tarım veya doğa alanına dönüştürülmesini savunmaktadır,.

3. Geçmişin Hatalarını Düzeltme Örgüt, geçmişte belediyelerin “cömertçe hatta savurgan bir şekilde” (großzügig bis verschwenderisch) imar izni dağıttığını belirtmekte ve bu eski kararların bugünün çevre standartlarıyla yeniden değerlendirilmesini istemektedir. Pories, “Arsa mobilizasyonu kendi başına bir amaç olmamalıdır” (Baulandmobilisierung darf kein Selbstzweck sein) diyerek, sırf istatistikleri düzeltmek için her boşluğa beton dökülmesine karşı çıkar.

Analoji ile Özet: WWF bu kriteri şu çarpıcı örnekle netleştirir: Bir çayırda yaşayan solucan için o arazinin “resmi kayıtlarda 40 yıldır imarlı arsa” olarak görünmesinin bir önemi yoktur. Ancak o arazi “inşaat yapılması zorunlu” denilip betonla kaplandığında (versiegelt), solucan yaşam alanını kaybeder. Bu nedenle WWF, kağıt üzerindeki imar izninden ziyade, arazinin ekolojik değeri ve konumuna bakılmasını talep etmektedir.